ହେମୋଫିଲିଆ

ଉପକ୍ରମ

ହେମୋଫିଲିଆ  ଏକ  ଦୂରାରୋଗ୍ୟ  ରୋଗ   । ଯଦି  ଏହାର  ଉପଯୁକ୍ତ  ଚିକିତ୍ସା  କରା ନ ଯାଏ  ତେବେ  ଏହା  କ୍ରମଶଃ ରୋଗୀକୁ   ଆକର୍ମଣ୍ୟ  କରିଦେଇପାରେ    । ହେମୋଫିଲିଆ  କ’ଣ  : ହେମୋଫିଲିଆ  ଏକ  ବଂଶାନୁକ୍ରମିକ  ରକ୍ତକ୍ଷରଣର  ଅନିୟମିତତା  ଦୋଷ  । ଯେଉଁମାନଙ୍କ  ଠାରେ  ଏହି  ଦୋଷ  ଥିବ  କୌଣସି   କ୍ଷତ  ବା  ଆଘାତ  ହେଲେ  ସେମାନଙ୍କର  ରକ୍ତ  ଜମାଟ  ବାନ୍ଧିବା  ପ୍ରକ୍ରିୟା  ବହୁ  ବିଳମ୍ବ  ହେଉଥିବାରୁ  ଅପେକ୍ଷାକୃତ  ଭାବେ  ଅଧିକ  ସମୟ  ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ  ରକ୍ତସ୍ରାବ  ହୋଇଥାଏ    । ଏମାନଙ୍କର  ସାମାନ୍ୟ  ଆଘାତରେ   ବା ଆଘାତ  ନ  ଥାଇ  ଖଞ୍ଜାରେ ( କାନ୍ଧ , ବଳାଗଣ୍ଠି , ଆଣ୍ଠୁ , କହୁଣି ) ଓ  ମାଂସପେଶୀ  ମଧ୍ୟରେ  ଆଭ୍ୟନ୍ତରୀଣ  ରକ୍ତସ୍ରାବ  ହୋଇଥାଏ   । ଏ  ପ୍ରକାର  ରକ୍ତସ୍ରାବକୁ  ଚିକିତ୍ସା  କରା  ନ ଗଲେ  ଏହା  ରୋଗୀକୁ  ଜଟିଳ  ପରିସ୍ଥିତିରେ  ପକାଇଥାଏ  ଏବଂ ଅସହ୍ୟ  ଯନ୍ତ୍ରଣା  ଦେବା  ସଙ୍ଗେ  ସଙ୍ଗେ  କେତେକ  ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ  ମାଂସପେଶୀ  ଓ ଗଣ୍ଠିକୁ  ଅକାମୀ  କରିଦେଇଥାଏ   ।

କିପରି  ପ୍ରଭାବିତ  ହୁଏ

ହେମୋଫିଲିଆ  ଏକ  ବଂଶାନୁକ୍ରମିକ  ଦୋଷ ଯାହା  ପୁରୁଷଙ୍କୁ  ବିଶେଷଭାବରେ  ଆକ୍ରାନ୍ତ  କରିଥାଏ   । ଏହି  ଦୋଷ  ମହିଳାଙ୍କର  ନ ଥାଇ  ମଧ୍ୟ  ସେମାନଙ୍କ  ଦ୍ଵାରା  ପ୍ରବାହିତ   ହୋଇ  ପୁତ୍ର  ସନ୍ତାନଙ୍କୁ  ଆକ୍ରାନ୍ତ   କରିଥାଏ   ।

ନିରୂପଣ : ଅସଲ  କଥା  ହେଲା  ହେମୋଫିଲିଆକୁ  କିପରି  ନିରୂପଣ  କରିବେ ? ଯଦି  ଅସ୍ଵାଭାବିକ  ରକ୍ତକ୍ଷରଣ  ହୁଏ  ଏବଂ  ପରିବାରର  ଅନ୍ୟ  ସଦସ୍ୟଙ୍କଠାରେ  ସେହି  ପ୍ରକାର  ଅବସ୍ଥା  ଦେଖାଦିଏ  ତେବେ  ଏହାକୁ   ଏହି  ରୋଗର  ଲକ୍ଷଣ  ଭାବରେ   ନିଆଯାଇଥାଏ  । ଏଭଳି  ଲକ୍ଷଣ  ଦେଖିବା  ମାତ୍ରେ  ଲାବୋରେଟୋରିରେ  ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର  ପରୀକ୍ଷା   ମାଧ୍ୟମରେ  ଏହାକୁ   ନିର୍ଭୁଲ   ଭାବରେ  ନିରୂପଣ   କରାଯାଇଥାଏ   । ଶରୀରରେ  ଆଘାତ  ଲାଗିଥିବା  ସ୍ଥାନ  ନୀଳ  ରଙ୍ଗ  ହୋଇ  ଫୁଲିଯିବା , ବିନା  କାରଣରୁ   ଦାନ୍ତମୂଳରୁ  ଅଧିକ ରକ୍ତସ୍ରାବ  ହେବାକୁ  ମଧ୍ୟ  ହେମୋଫିଲିଆର   ଲକ୍ଷଣ ଭାବରେ   ନିଆଯାଇଥାଏ   ।

ଆକ୍ରାନ୍ତ  ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ  ସମସ୍ୟା

ହେମୋଫିଲିଆ  ଆକ୍ରାନ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତି ଯୁବାବସ୍ଥାରେ  ପହଞ୍ଚିବା  ପୂର୍ବରୁ  ଅଧିକାଂଶ  ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ  ଅକ୍ଷମ  ହୋଇଥାଆନ୍ତି , କାରଣ  ସେମାନଙ୍କର  ଆଣ୍ଠୁ , କାନ୍ଧ , କହୁଣି , ପାଦଗଣ୍ଠି , ମାଂସପେଶୀ  ଆଦି  ସ୍ଥାନରେ  ବାରମ୍ବାର   ରକ୍ତସ୍ରାବ  ହୋଇ  ସେମାନଙ୍କୁ  ଅକ୍ଷମ  କରିଦିଏ   । ପାଠ  ପଢୁଥିବା  ପିଲାମାନେ  ନିୟମିତ   ସ୍କୁଲକୁ  ଯାଇ  ପାରନ୍ତି  ନାହିଁ  ଏବଂ  ରକ୍ତସ୍ରାବ   ଭୟରେ ଖେଳକୁଦଠାରୁ   ଦୂରେଇ  ରହିଥାଆନ୍ତି  । କର୍ମନିଯୁକ୍ତି  ମଧ୍ୟ  ସେମାନଙ୍କ   ପାଇଁ  ଆଉ  ଏକ  ସମସ୍ୟା   । ଯଦି  ନିଯୁକ୍ତିଦାତା  ତାଙ୍କ   ପ୍ରତି  ସଦୟ  ଏବଂ  କୋହଳ ନ  ହୁଅନ୍ତି  ତେବେ  ହେମୋଫିଲିଆ   ଆକ୍ରାନ୍ତ  ବ୍ୟକ୍ତି  ସେମାନଙ୍କର  କାର୍ଯ୍ୟ  ସମ୍ପନ୍ନ  କରିପାରନ୍ତି   ନାହିଁ  ଏବଂ  ବାରମ୍ବାର  ଅନୁପସ୍ଥିତ  ରହନ୍ତି   । ହେମୋଫିଲିଆ  ପ୍ରଭାବ   କେବଳ  ଆକ୍ରାନ୍ତ   ବ୍ୟକ୍ତି   ଉପରେ  ପଡେ  ତାହା  ନୁହେଁ  ଏହା  ମଧ୍ୟ  ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ  ପରିବାରକୁ  ପ୍ରଭାବିତ   କରିଥାଏ  । ହେମୋଫିଲିଆ  ଜାତି , ଧର୍ମ , ବର୍ଣ୍ଣ  ନିର୍ବିଶେଷରେ  ସମସ୍ତଙ୍କୁ   ସମାନ  ଭାବରେ  ଆକ୍ରାନ୍ତ  କରିଥାଏ   । ଏହାର  ଚିକିତ୍ସା  ପ୍ରଣାଳୀ   ପରିବାରର  ଆର୍ଥିକ   ବୋଝ  ବଢାଇଦିଏ   । ଆମ  ଦେଶରେ  ଅଧିକାଂଶ   ହେମୋଫିଲିଆ   ରୋଗୀ  ପ୍ରାୟ  ନିମ୍ନ  ମଧ୍ୟବିତ୍ତ  ଓ ଗରିବ  ଶ୍ରେଣୀର  ହୋଇଥିବାରୁ  ଆବଶ୍ୟକ  ଚିକିତ୍ସା  ବ୍ୟୟବହୁଳ  ଯୋଗୁ  ରୋଗୀର  ଜୀବନରକ୍ଷା  କଷ୍ଟସାଧ୍ୟ   ହୋଇଥାଏ  । ଜଣେ  ହେମୋଫିଲିଆ  ପୀଡିତ  ବ୍ୟକ୍ତିକୁ  ରକ୍ତସ୍ରାବ  ସମୟରେ  ଚିକିତ୍ସା  ପାଇଁ  ବାର୍ଷିକ  ଆନୁମାନିକ  ୩୦,୦୦୦  ରୁ  ଊର୍ଦ୍ଧ୍ଵ  ଟଙ୍କା   ଖର୍ଚ୍ଚ  କରିବାକୁ  ପଡିଥାଏ    । ଯେ  ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ  ରୋଗୀ  ବଞ୍ଚିଥାଏ ଏହି ଖର୍ଚ୍ଚ  ସେହିପରି  ଲାଗି  ରହିଥାଏ   ।

ଚିକିତ୍ସା

ରକ୍ତକ୍ଷରଣ  ସମୟରେ  ରୋଗୀକୁ   ତୁରନ୍ତ  ଆଣ୍ଟି – ହେମୋଫିଲିକ୍ ଫ୍ୟାକ୍ଟର  ଇଞ୍ଜେକସନ  ନେବାକୁ  ପଡିଥାଏ   । ପ୍ରତିଷେଧକ  ବ୍ୟବସ୍ଥା   ସ୍ୱରୂପ  ପ୍ରତିଦିନ  ବ୍ୟାୟାମ   କରିବା  ସହ  ଡାକ୍ତରଙ୍କ   ପରାମର୍ଶ  ଅନୁସାରେ   ନିଜ  ଶରୀରର   ଯତ୍ନ  ନେବା  ଆବଶ୍ୟକ  । ଏ  ପ୍ରକାର  ବ୍ୟକ୍ତି  ଆସପ୍ରିନ୍  ବା  ଆସପ୍ରିନ୍  ସଂଯୁକ୍ତ   କୌଣସି  ଔଷଧ   ଖାଇବା  ଉଚିତ  ନୁହେଁ   ।

ପ୍ରାଥମିକ ଚିକିତ୍ସା

ସାମାନ୍ୟ  ରକ୍ତସ୍ରାବକୁ  କ୍ଷତସ୍ଥାନରେ   କୋହଳ  ଚାପ  ପ୍ରୟୋଗ  କରି  ବନ୍ଦ  କରିବା  ଦରକାର   । ଗଣ୍ଠିଗୁଡିକରେ  ରକ୍ତସ୍ରାବ  ଯୋଗୁ  ହୋଇଥିବା  ଫୁଲାକୁ   ଏହା  କମିବା   ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ   ତୁରନ୍ତ   ଦିନକୁ  ୩ – ୪ ଥର  ବରଫା   ପୁଡିଆ  ଦେବାକୁ   ପଡେ   । ରକ୍ତକ୍ଷରଣ  ବନ୍ଦ ନ ହେଲେ  ଆଣ୍ଟି  ହେମୋଫିଲିକ   ଫ୍ୟାକ୍ଟର  ଇଞ୍ଜେକସନ  ତୁରନ୍ତ   ନେବାକୁ   ପଡିଥାଏ   । ସଂପୃକ୍ତ  ରୋଗୀକୁ  ତୁରନ୍ତ  ହସ୍ପିଟାଲକୁ   ନେଇ  ଅଭିଜ୍ଞ   ଚିକିତ୍ସକଙ୍କ  ଦ୍ଵାରା  ଚିକିତ୍ସା  କରାଇବା   ଆବଶ୍ୟକ  । ରକ୍ତସ୍ରାବ  ନିୟନ୍ତ୍ରଣ  କରା ନ ଗଲେ  ଏହା  ରୋଗୀକୁ  ଅକର୍ମଣ୍ୟ   କରିଦେଇଥାଏ   । ଯଦି  ‘ ଏଏଚଏଫ ’ ସମସ୍ୟା  ନ  ଥିବ  ତେବେ   ରୋଗୀକୁ   ରକ୍ତ  ଦିଆଯାଇପାରେ    ।

ସଂଗୃହିତ : ଡା .  ରବୀନ୍ଦ୍ର  କୁମାର  ଜେନା