অসমীয়া   বাংলা   बोड़ो   डोगरी   ગુજરાતી   ಕನ್ನಡ   كأشُر   कोंकणी   संथाली   মনিপুরি   नेपाली   ଓରିୟା   ਪੰਜਾਬੀ   संस्कृत   தமிழ்  తెలుగు   ردو

ବୟସ ନୁହେଁ ମନୋଭାବ ଦରକାର

ଉପକ୍ରମ

ମହିଳାମାନେ ଆଜି ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଗକୁ ବଢୁଛନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଶିକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆଜି ବି ଝିଅ ତୁଳନାରେ ପୁଅକୁ ଲୋକେ ଅଗ୍ରାଧିକାର ଦେଉଛନ୍ତି ।  ଏହି କଥାକୁ ନଜରରେ ରଖି ବୀରେନ୍ଦ୍ର ସୋମ୍ ସିଂହ ପ୍ରାୟ ୪୦ ବର୍ଷ ବିଦେଶରେ କଟାଇବା ପରେ ଉତ୍ତର ପ୍ରଦେଶର ବୁଲନ୍ଦସହରରେ ଝିଅମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏମିତି ସ୍କୁଲ ଖୋଲିଲେ, ଯାହା ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦାହରଣ ।

ଗାଲର୍ସ ଇଣ୍ଟର କଲେଜ୍

ଏହି ସ୍କୁଲରେ ପଢୁଥିବା ସବୁ ଝିଅମାନଙ୍କୁ ଖାତା, ବହି, ୟୁନିଫର୍ମ ପୋଷାକ ଓ ସ୍କୁଲକୁ ଆସିବା ପାଇଁ ସାଇକେଲ୍ ମାଗଣାରେ ଯୋଗାଇ ଦିଆଯାଉଛି ।  ପ୍ରତିଦିନ ଝିଅମାନଙ୍କ ଖାତାରେ ଦଶ ଟଙ୍କା ଲେଖାଁଏ ଜମା କରାଯାଉଛି ।  ବୁଲନ୍ଦସହର ଅନ୍ତର୍ଗତ ଅନୁପସହର ତହସିଲ ଅଞ୍ଚଳରେ ଚାଲିଥିବା ପରଦାଦା-ପରଦାଦୀ ଗାଲର୍ସ ଇଣ୍ଟର କଲେଜ୍ ରେ ବର୍ତ୍ତମାନ ୧୩ ଶହରୁ ଅଧିକ ପିଲା ପଢୁଛନ୍ତି ।  ଏହା ସହିତ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ଗାଁ ମହିଳଙ୍କ ବିକାଶ ପାଇଁ ସ୍ୱଂୟ ସହାୟକ ଗୋଷ୍ଠୀ ଗଠନ କରିଛନ୍ତି ।  ୫୫ଟି ଗାଁର ୨୨ ଶହରୁ ଅଧିକ ମହିଳା ଏଥିରେ ସାମିଲ ହୋଇଛନ୍ତି ।

ବୀରେନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ଯାତ୍ରା

ବୀରେନ୍ଦ୍ର ସୋମ୍‌ ଅନୁପସହର ତହସିଲ ଅଧିନରେ ଥିବା ବିଚୌଲା ଗାଁରେ ହୋଇଥିଲା ।  ତାଙ୍କ ଜେଜେବାପା ଓ ବାପା ଜମିଦାର ଥିଲେ ।  ଅବଶ୍ୟ ତାଙ୍କ ବାପା ବୁଲନ୍ଦସହରରେ ଓକିଲାତି କାମ କରୁଥିଲେ ।  ସେଠାକାର ଏକ ସରକାରୀ ସ୍କୁଲରେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ପାଠ ପଢିଥିଲେ ।  ଏହାପରେ ଆଲିଗଡ ମୁସ୍ଲିମ୍ ୟୁନିଭରସିଟିରେ ସେ ନାମ ଲେଖାଇଲେ ।  ହକିରେ ଭଳ ଖେଳୁଥିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ପଂଜାବ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଇଂଜିନିୟରିଂର ନାମ ଲେଖାଇବା ପାଇଁ ଅଫର୍ ଆସିଥିଲା ।  କିନ୍ତୁ ବୀରେନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ପାଇଁ ଏହା ଥିଲା କଷ୍ଟକର ନିଷ୍ପତ୍ତି।  ବୀରେନ୍ଦ୍ର କହନ୍ତି,“ମୁଁ ପାଠ ପଢାରେ ଏତେ ଭଲ ନଥିଲି ।  ତେଣୁ ମୁଁ ଦ୍ୱିଧାରେ ପଡିଥିଲି କି ମୁଁ ଇଞ୍ଜିନୟରିଂ ପାସ୍ କରିପାରିବି ନା ନାହିଁ ।“

ତାଙ୍କର ଏହି ଦ୍ୱିଧା ଦୂର ପାଇଁ ତାଙ୍କ ବାପା ତାଙ୍କୁ ଦିଗବିଜୟ ସିଂହ ବାବୁଙ୍କର ଏକ ଫଟୋ ଦେଖାଇଲେ ।  ଚିତ୍ରରେ ଦିଗବିଜୟ ଲକ୍ଷ୍ନୌର ସେହି ଷ୍ଟାଡିୟମ୍ ଭିତରକୁ ପ୍ରବେଶ କରିବା ପାଇଁ ଟିକେଟ କିଣିବା ଲାଗି ଲାଇନ୍‌ ରେ ଛିଡା ହୋଇଥିଲେ, ଯାହା ନାମ ପରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ତାଙ୍କ ନାମରେ ରଖାଯାଇଥିଲା ।  ତେଣୁ ତୁମେ ଦିଗବିଜୟ ସିଂହ ବାବୁ ନ ହୋଇପାର ।  କିନ୍ତୁ ଲଗାତର ଖେଳ ଜାରି ରଖିଲେ, ତୁମର ଭବିଷ୍ୟ ନିଶ୍ଚୟ ସଫଳ ହେବ ।  ଏହା ପରେ ସେ ପଂଜାବ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ନାମ ଲେଖାଇ ଖେଳ ସହ ଇଞ୍ଜିନୟରିଂ ମଧ୍ୟ ଶେଷ କଲେ ।

ଏହା ପରେ ସେ ବୋଷ୍ଟନ୍‌ର ଏକ ଟେକ୍ସଟାଇଲ ୟୁନିଭରସିଟିରେ ନାମ ଲେଖାଇଲେ ।  କିନ୍ତୁ ଏଠାରେ ପାଠପଢାରେ ଅଧିକା ପଇସା ଖର୍ଚ୍ଚ ହେଲା ।  ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ସେ ନିଜ ଡିପାର୍ଟମେଣ୍ଟ ର ମୁଖ୍ୟ ସହ କଥା ହେଲେ ।  ସେ କହିଲେ, ତୁମେ ଚାକିରି କରିବା ସହ ପାଠ ପଢି ପାରିବ ଓ ମୁଁ ଚାହିଁଲେ ତୁମ ପାଇଁ ଚାକିରି ଯୋଗାଡ କରିପାରିବି ।  କିନ୍ତୁ ଏଥିପାଇଁ ତୁମକୁ ଏଠାକାର ନାଗରିକତା ନେବାକୁ ପଡିବ ।  ସେ କହିଲେ, ମୋ ପୁଅ ହୋଇଗଲେ ତୁମକୁ ନାଗରିକତା ମିଳିଯିବ ।  ଏଥିରେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ରାଜି ହେଲେ ଓ ସେ ବୀରେନ୍ଦ୍ରରୁ ପାଲଟିଗଲେ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ସୌମ୍ ସିଂହ ।  ଏଭଳି ଭାବେ ସେ ସେଠାରେ ଇଂଜିନିୟରିଂରେ ମାଷ୍ଟର ଡିଗ୍ରୀ ହାସଲ କଲେ । ତାପରେ ତାଙ୍କର ଏକ ମଲ୍ଟିନେସନାଲ୍ କମ୍ପାନୀରେ ଚାକିରି ହୋଇଗଲା ।  ଏମିତି ତାଙ୍କ ଜୀବନ କଟିଲା ଆମେରିକାରେ ।

୪୦ ବର୍ଷ ପରେ ଦେଶ ପାଇଁ କିଛି କରିବାର ଇଛା ରଖି ସେ ସ୍ୱଦେଶକୁ ଫେରିବା ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ ।  ଯଦିଓ ସେ କଣ କରିବେ କିଛି ସ୍ଥିର କରିନଥିଲେ, ୨୦୦୦ ମସିହାରେ ସେ ଗାଁକୁ ଚାଲି ଆସିଲେ ।  ସେ ଭାବିଲେ ଯଦି ମହିଳାମାନଙ୍କ ବିକାଶ ହେବ, ତେବେ ସେମାନେ ପରିବାରକୁ ଭଲ ଭାବେ ଗଢି ତୋଳିବେ ।  ଏହା ଦ୍ୱାରା ସମାଜରେ ମଧ୍ୟ ଅନେକ ଉନ୍ନତି ଘଟିବ ।  କିନ୍ତୁ ମହିଳାମାନଙ୍କ ସବୁଠୁ ବଡ ଚିନ୍ତା ଥିଲା ଝିଅ ।  ସେମାନଙ୍କୁ କିଭଳି ବାହାଘର କରାଯିବ, ସେ ନେଇ ସେମାନେ ସବୁବେଳେ ବିବ୍ରତ ରହୁଥିଲେ । ମହିଳାମାନଙ୍କ ସହ ଆଲୋଚନା କରିବା ପରେ ଝିଅମାନଙ୍କ ସମସ୍ୟା ସମାଧାନ ସେ କରିବେ ବୋଲି କହିଲେ ।  ପିଲାଙ୍କୁ ମାଗଣାରେ ପାଠପଢା ସହିତ ଖାତା, ବହି, ପୋଷାକପତ୍ର, ସାଇକେଲ୍ ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସବୁ ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ଯୋଗାଇ ଦେବାକୁ ସେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଲେ ।  ସେମାନଙ୍କ ଆକାଉଣ୍ଟରେ ଦୈନିକ ୧୦ ଟଙ୍କା ଜମା ହେବ, ଝିଅ ଦ୍ୱାଦଶ ପାସ୍ କଲା ପରେ ପ୍ରତି ଝିଅଙ୍କ ଆକାଉଣ୍ଟରେ ଅନ୍ୟୁନ୍ୟ ୪୦ ହଜାର ଟଙ୍କା ରହିବ ।  ଯାହାକୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସେମାନଙ୍କ ବିବାହ ପାଇଁ ଖର୍ଚ୍ଚ କରାଯାଇପାରିବ।

ବୀରେନ୍ଦ୍ର କହନ୍ତି -"ଆମେ ପ୍ରଥମେ ଏହି ମଡେଲ ଯେତେବେଳେ ୪୧ ଝିଅଙ୍କୁ ନେଇ ଆରମ୍ଭ କଲୁ, ସପ୍ତାହ ପରେ କେବଳ ୧୩ ଜଣ ଝିଅ ରହିଥିଲେ ।  ବାକି ଝିଅମାନଙ୍କ ବାପାମାନେ ନୂଆ ସାଇକେଲ, ବହି, ପୋଷାକ ଆଦିସବୁକୁ କମ୍‌ ଦାମରେ ବିକିଦେଇଛନ୍ତି ।  ଏହାକୁ ନେଇ ଆମକୁ ଝଟକା ଲାଗିଲା, କିନ୍ତୁ ଆମେ ହିମତ ହାରିନଥିଲୁ । ମୁଁ ମୋ ସହ କାମ କରୁଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ବୁଝାଇଥିଲି ।  ଆମକୁ ପୁଣି ଥରେ ଝିଅମାନଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବଢାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିବାକୁ ପଡିବ ବୋଲି କହିଥିଲି । "

ଶେଷରେ ବୀରେନ୍ଦ୍ରଙ୍କ ପ୍ରୟାସ ସଫଳ ହେଲା ।  ବର୍ତ୍ତମାନ ୧୩୫ ଝିଅ ତାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରିତିଷ୍ଠିତ ସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢୁଛନ୍ତି । ସେମାନଙ୍କୁ ଚାକିରି ବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ କରାଯାଉଛି ।  କଲେଜ୍‌ ଠାରୁ ପାଞ୍ଚକିଲୋମିଟର ମଧ୍ୟରେ ଯିବା ଆସିବା କରୁଥିବା ଝିଅମାନଙ୍କୁ ସାଇକେଲ୍ ଦିଆଯାଇଛି ।  ଏହା ଠାରୁ ଅଧିକ ବାଟରୁ ଆସୁଥିବା ଝିଅମାନଙ୍କୁ ଆଣିବାକୁ ୬ଟି ବସ୍ ବ୍ୟବସ୍ଥା ହୋଇଛି ।

ଏ ସ୍କୁଲ୍ ୧୨ ମାସ ଯାକ ଚାଲେ ।  ୮ ମାସ ଏହା ଦୈନିକ ୧୦ ଘଣ୍ଟା ଚାଲେ ।  ଶୀତ ଦିନେ ଏହା ୮ ଘଣ୍ଟା ଖୋଲେ ।  ସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢା ସହିତ ଖେଳକୁଦ, କମ୍ପ୍ୟୁଟର ଓ ଇଂରାଜୀ ଶିକ୍ଷା ମଧ୍ୟ ଦିଆଯାଉଛି ।  ବର୍ଷକରେ ୧୫ ଦିନ ପାଇଁ ଘର କାମ କରିବା ପାଇଁ ଛୁଟି ନେଇପାରନ୍ତି ।  ବୀମାର ସମୟରେ ମଧ୍ୟ ୧୫ ଦିନ ଛୁଟି ନେଇପାରିବେ ।  କିନ୍ତୁ ମାସକରୁ ଅଧିକ ଛୁଟି ନେଲେ ତାଙ୍କ ଆକାଉଣ୍ଟରୁ ଦୈନିକ ୨୦ ଟଙ୍କା କଟିଯିବ ।

କଲ୍ ସେଂଟର ବ୍ୟବସ୍ଥା

ଯେଉଁ ଝିଅମାନେ ଭଲ ପାଠ ପଢିବା ସହ ଇଂରାଜୀର ଭଲ କରିପାରୁଥିବେ ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏଠାରେ ଏକ କଲ୍ ସେଂଟର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି ।  ଯାହା ଗୁଡଗାଓଁର ଏକ କମ୍ପାନୀ ପାଇଁ କାମ କରେ ।  ଏଠାରେ ୨୧ ଜଣ ଝିଅ କାମ କରୁଛନ୍ତି ।  ସ୍କୁଲରେ ପାଠ ପଢିଥିବା ଶହେରୁ ଅଧିକ ଝିଅ ଦେଶର ବିଭିନ୍ନ ଅଂଚଳରେ କାମ କରୁଛନ୍ତି ।  ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ପାଇଁ ଏମାନେ ଝିଅମାନଙ୍କୁ ଲୋନ୍ ମଧ୍ୟ ଦିଅନ୍ତି ।  ସ୍କୁଲରେ ଅଧିକାଂଶ ଝିଅମାନଙ୍କର ନର୍ସରୀ ଶ୍ରେଣୀରେ ହିଁ ନାମ ଲେଖାଯାଏ ।  ପ୍ରଥମ ତିନିମାସ କିପରି ସଫା ସୁତୁରା କରିବାକୁ ହୁଏ, ତାହା ଶିଖାଯାଇଥିଲା । ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଏହି ସ୍କୁଲରେ ୧୫୦ରୁ ଅଧିକ ଝିଅଙ୍କର ନାମ ଲେଖାଯାଏ ।

ସ୍ୱୟଂ ସହାୟକ ଗୋଷ୍ଠୀ

ବୀରେନ୍ଦ୍ର କେବଳ ଝିଅମାନଙ୍କ ପାଇଁ ନୁହେଁ, ସେମାନଙ୍କ ମା’ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପରଦାଦା ପରଦାଦୀ ସ୍ୱୟଂ ସହାୟକ ଗୋଷ୍ଠୀ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଛି ।  ଯେଉଁମାନେ କ୍ଷୀର ବ୍ୟବସାୟ କରୁଛନ୍ତି ।  ଏହି ଗୋଷ୍ଠୀରେ ୫୫ଟି ଗାଁର ୨୨ ଶହ ମହିଳା ସାମିଲ ହୋଇଛନ୍ତି ।  ୧୦-୧୫ ଜଣ ମହିଳାଙ୍କୁ ନେଇ ଏକ ଗୋଷ୍ଠୀ ପ୍ରତିଷ୍ଟା ହୁଏ ।  ସପ୍ତାହରେ ଗୋଟିଏ ଦିନ ସେମାନଙ୍କର ବୈଠକ ହୁଏ | ସେମାନେ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସପ୍ତାହକୁ ୧୫ ଟଙ୍କା ଲେଖାଁଏ ଜମା କରନ୍ତି ।  ଗୋଷ୍ଠୀ ପାଖରେ ୩ ହଜାର ଟଙ୍କା ହୋଇଗଲେ ଜୁରୁରୀ ସମୟରେ ମହିଳାମାନେ ସେଥିରୁ ଉଦ୍ଧାର ନେଇପାରନ୍ତି ।  ଏହା ପଛରେ ଗୋଟିଏ ଭାବନା ରହିଛି ଯେ କେହି ମହିଳା ସାହୁକାରଙ୍କ ଜାଲରେ ଫସି ନଯାନ୍ତି ।

ଏହି କାମ ବ୍ୟତୀତ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ଗାଁରେ ଏକ ଡିସ୍ପେନସେରୀ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଛନ୍ତି ।  ସେଠାକୁ ସପ୍ତାହକୁ ପାଂଚ ଦିନ ଡାକ୍ତର ଆସନ୍ତି।  ସେ ଗାଁରେ ଏକ ହସ୍ପିଟାଲ୍ ଓ ଔଷଧ ଦୋକାନ ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖିଛନ୍ତି ।  ଏତେ ସବୁ ଆମ କରୁଥିବା ୭୬ ବର୍ଷୀୟ ବୀରେନ୍ଦ୍ର ସିଂହ କହନ୍ତି,କୌଣସି ଭଲ କାମ ପାଇଁ ବୟସର କିଛି ମାନେ ନାହିଁ ।  କେବଳ ନିଜର ଭାବନା ଠିକ୍ ହେବା ଦରକାର । ”

ଆଧାର - Akhand social worker, freelance journalist

Last Modified : 1/26/2020



© C–DAC.All content appearing on the vikaspedia portal is through collaborative effort of vikaspedia and its partners.We encourage you to use and share the content in a respectful and fair manner. Please leave all source links intact and adhere to applicable copyright and intellectual property guidelines and laws.
English to Hindi Transliterate